اخبارخودشیفتگی، سینمای ایران را به یک‌قدمی ورشکستگی مطلق کشانده

خودشیفتگی، سینمای ایران را به یک‌قدمی ورشکستگی مطلق کشانده

2,369تعداد نمایش:
1394/01/24تاریخ:
مسعود جعفری‌جوزانی، متعلق به نسلی است که با وقوع انقلاب وارد سینما می‌شوند و تا به امروز دوام می‌آورند. اما همین امروز هم هیچ‌کس نمی‌تواند تصور کند که یکی از آرمانگراترین آدم‌های این نسل، بدون فراز و نشیب همچنان روحیات انقلابی‌اش را حفظ کرده است، در حالی که هیچ گاه شعار نداده است، به این جناح و آن جناح حمله نکرده است و در عین حال یکی از صریح‌ترین فیلمسازان آرمانگرای ایرانی باقی مانده است.

تسنیم: آقای جوزانی، «ایران برگر» فیلم جدید شما این روزها بر پرده سینماست و با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شده است، خیلی‌ها فیلم شما را به عامه‌پسندی و سطحی‌نگری متهم می‌کنند.

«ایران برگر» این آمادگی را دارد که وصله‌هایی از این بزرگتر را هم بخورد. همین که ما جرئت کردیم این فیلم را ساختیم خیلی است.

در ایران نقدنویس نداریم، مخالف‌خوان و موافق‌خوان داریم

اما اصولاً ما در ایران پایگاه نقد درستی نداریم، ما یک سری مخالف‌خوانی داریم و موافق‌خوانی... مخالف‌خوان می‌گوید هرچه فلانی بسازد بد است و موافق‌خوان هم می‌گوید اتفاقاً هرچه او بسازد خوب است، مثل طرفداران تیم پرسپولیس که اگر ببازد هم می‌گویند تیم خوبی است، کاری ندارند چه‌جوری بازی کرده است.

تنها امیدم این بود فراستی علیه «ایران برگر» موضع بگیرد

ای‌کاش ما واقعاً در ایران نقدنویسی داشتیم. سینما بر نقد استوار است، و نه تنها سینما، بلکه من معتقدم هیچ نظام سیاسی، فرهنگی و هنری نمی‌تواند رشد کند مگر به نقد درون خود استوار باشد. نقد رشد و تعالی می‌دهد و بال تولید فرهنگ هر کشور است، اما ما در این زمینه واقعاً ضعف داریم. ما چند منتقد داریم که سینمای آلمان را تحلیل کرده باشند؟ سینمای اروپا را شناخته باشد؟ من نقدهای مسعود فراستی را که می‌خوانم واقعاً خنده‌ام می‌گیرد. الآن سر این فیلم، پیش خودم می‌گفتم تنها امیدم این است که فراستی چیزی علیه «ایران برگر» بنویسد تا فروش کنیم. همه می‌دانند که  فراستی هروقت علیه فیلمی می‌نویسد فروش می‌کند.

نسل جدید منتقدان بیشتر از دو صفحه نمی‌توانند درباره فیلم‌ها بنویسند

نقد خوب هم داریم. آرش نصیری در اعتماد نقد کوتاهی نوشته بود که وقتی آن را خواندم واقعاً خوشحال شدم. حتی به آن فکر هم نکرده بودم و دیدم چه تحلیل خوبی است، نوشته بود علی‌یار، همان نامدار است فقط موقعیت طبقاتی‌شان فرق کرده است، من نه در هنگام ساخت و نه در هنگام نوشتن به این مسئله فکر نکرده بودم و این همان نقدی است که در آن گران فروشی و تقلب نمی‌توانی بکنی. من ندیده‌ام که از نسل جدید منتقدان، کسی بتواند بیشتر از دو صفحه بنویسد،‌ همان اول هم می‌گویند فیلم بدی بود یا فیلم خوبی بود و تمام... .

اخبار