کارتان را با نگارش فیلم کوتاه آغاز کنید

سومین کارگاه از مجموعه کارگاه های نخستین جشنواره فیلم کوتاه «سما» با موضوع «فیلمنامه نویسی» عصر روز گذشته ساعت ۱۸ توسط رسول صدرعاملی در سینما فلسطین برگزار شد.

رسول صدرعاملی در ابتدای این نشست که با حضور گسترده فیلمنامه نویسان جوان سینمای ایران برگزار شد، با اشاره به اینکه نویسندگی کار دشواری است، گفت: نوشتن یکی از دشوارترین و در عین حال لذت بخش ترین فعالیت هاست و برای نوشتن و خلق کردن یک فیلمنامه سینمایی در درجه اول باید آرامش برقرار شود. نوشتن هیچ چیز جز آرامش نمی خواهد.

وی با اشاره به ایده پردازی در سینمای ایران گفت: برای یافتن ایده نمی توان مانند سال های گذشته به افسانه ها و  داستان های کهن ایرانی توجه کرد چرا که در زندگی امروز با تنوع بی‌شمار موضوع مواجه هستیم. در واقع تنوع موضوعات نیز گسترده شده است.

رسول صدرعاملی کارگردان فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» با اشاره به اینکه تعریف سبک زندگی تغییر کرده است، گفت:  در نگارش فیلمنامه لحاظ کردن تغییرات از مهمترین وجوه است چرا که تعریف سبک زندگی امروزه تغییر کرده است. زمانی که به جشنواره موضوعی سما دعوت شدم با خودم فکر کردم تعریف زندگی ایرانی اسلامی در شرایط فعلی چه می تواند باشد.

وی ادامه داد: واقعیت این است که زندگی برگرفته از نوستالژی هایی است که ما داریم. به عنوان مثال من خاطره های بسیار خوبی از حیاط خانه مادربزرگم و بازی های کودکانه در آن دارم اما در حال حاضر تعریف این نوستالژی نیز تغییر کرده و بچه های امروز برای یادآوری نوستالژی های خود ممکن است یاد عمل بینی مادر بزرگ خود بیفتند. توجه دارید که موضوعات و رویکردها تا چه اندازه دستخوش تغییر شده است.

وی ادامه داد: همه ما می توانیم نویسنده های خوبی باشیم نویسنده هایی که جهان تحسین کند اما نویسنده شدن شرط دارد و شرط آن مطالعه زیاد و نوشتن های بسیار است.

عضو هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر اضافه کرد: یکی از دلایل روی آوردن به حرفه های جذاب مانند سینما و از جمله فیلمنامه نویسی خودشیفتگی ذاتی است که مثلا یک فرد فیلمنامه نویس دارد. این خودشیفتگی در بدو امر خوب است اما نباید در سطح باقی بماند و باید پس از گذراندن چند مرحله به ارتقاء ذهن دست یافت. در واقع مرحله پس از خود شیفتگی مسئولیت پذیری فیلمساز و فیلمنامه نویس است.

صدرعاملی متذکر شد: حال اینکه مسئولیت پذیری فیلمنامه نویس و فیلمساز و تاثیر بر مخاطب توسط بازیگر اتفاق می افتد و این بازیگر است که برداشت فیلمنامه نویس و فیلمساز از پیرامون خود را روی صحنه نمایندگی می کند. بنابراین مسئولیت در این مرحله تعریف پیدا می کند.

کارگردان فیلم «دختری با کفش های کتانی» در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه تا چه اندازه اقتباس ادبی می تواند به ارتقای کیفی سینمای ایران کمک کند، گفت: سینمای اقتباسی سینمایی مهم و جدی است و متاسفانه سینمای ایران در این زمینه همیشه عاجز بوده است. بخشی از این نقص به ممیزی های جاری بر می گردد و بخشی دیگر به هزینه های تولید.

وی افزود: اقتباس ادبی یک انگیزه شخصی و دغدغه ذهنی است که ساخت این دغدغه از توان بخش خصوصی خارج است. در عین حال بخش دولتی هم سلیقه های خودش را دارد و متاسفانه باید بگویم همدلی بین کارگردان و فیلمنامه نویس کم است.

این کارگردان همچنین با اشاره به اینکه کار گروهی در سینما یک ضرورت است، گفت: واقعیت این است که ایجاد فیلم هایی که به صورت گروهی با یکدیگر فعالیت می کنند  کم است و بعضا انجام کار گروهی به باندبازی تعبیر می شود که رسیدن به این نکته خوب نیست چرا که جز با تیم کار کردن نمی توان به نکته مطلوب رسید.

صدرعاملی در پایان در توصیه به فیلمنامه نویسان جوان گفت: پیشنهاد من به فیلمنامه نویسان جوان این است که برای نگارش فیلمنامه سراغ کار بلند نروند بلکه فیلمنامه نویسی را از تولید  کوتاه شروع کنند و مطمئن باشند که موفق تر خواهند شد.