شهیندخت مولاوردی در کانال تلگرامی خود پیرامون حواشی پیش آمده برای فاطمه معتمدآریا در کاشان نوشت:چند روزی از حرکت غیرفرهنگی و برخورد توهینآمیز و تهاجمی و توام با الفاظ ناشایستی که در شرع و قانون ما مصداق بارز تهمت و افترا محسوب میشود با یکی از هنرمندان برجسته و افتخارآفرین کشور که این روزها آوازه هنرنماییش به فراسوی مرزها کشیده شده است در شهر کاشان می گذرد .
معترضین به حضور بانو فاطمه معتمدآریا که به بهانه نمایش یکی از فیلمهایش و شرکت در جلسه نقد و بررسی آن به آن شهر سفر کرده بود به جای گفتوگو زبان خشونت را برگزیدند و خواستار خروج او از کاشان شدند. با تامل در این قضیه و رفتارهایی مشابه که برخی پیشه خود ساختهاند، سوالهای زیادی ذهن را به خود مشغول می کند: آیا نسل های قبل از ما و نیاکانمان چنین رفتاری بر مهمان را روا میداشتند؟ ما که در مهمان نوازی هنوز شهره خاص و عام در عالم هستیم به کجا چنین شتابان در حرکتیم؟
با کدام مجوز شرعی و قانونی چنین بی مهابا یک زن مسلمان ایرانی مورد بیاحترامی و توهین آن هم تحت لوای دفاع از ارزشهای دینی قرار میگیرد؟ حتی عرف جامعه ایرانی نیز چنین رفتاری را با زنان برنمی تابد .
آیا راه بر معترضین برای شرکت در جلسه بررسی و نقد فیلم بسته بود و نتوانستند مجالی برای طرح دیدگاههای خود بیابند یا مصلحت و منفعت و ترجیحشان بر این بوده و است که راه فریاد و خشونت را در پیش گیرند؟ آیا همین رفتارهای دفعی و سلبی (در کنار سایر عوامل) در آینده زمینه ساز خروج تعداد بیشتری از هنرمندان جوان از کشور و پیوستن آنها به شبکه های ماهوارهای نخواهد بود؟ و دهها سوال بی پاسخ دیگر .
پسندیده و مطلوب آن است که اعمال ما تبلور و آیینه باورها و اعتقاداتمان باشد. بیاییم با تاسی به آموزههای دینیمان با عمل خود مردم را به دین خدا دعوت کنیم نه با زبان و شعار؛ که کونوا دُعاةَ النّاسِ بِغَیرِ اَلسِنَتِکُم